Μεγάλη Τρίτη

Την Μεγάλη Τρίτη γινόμαστε κοινωνοί δύο παραβολών του Ιησού Χριστού: της παραβολής των δέκα παρθένων και της παραβολής των ταλάντων.  

Ο Ιησούς Χριστός, όταν ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα, έλεγε στους μαθητές Του ορισμένες παραβολές, για να τους προετοιμάσει για το εκούσιο Πάθος αλλά και για καυτηριάσει κάποιες λανθασμένες συμπεριφορές. Σε αυτές τις  παραβολές ανήκουν  και οι ακόλουθες: 

Η παραβολή των δέκα παρθένων:

Δέκα παρθένες βγήκαν κάποιο βράδυ για να υποδεχτούν τον Ιησού. Όλες κράταγαν από ένα λυχνάρι, αλλά μόνο οι πέντε από αυτές  φρόντισαν να έχουν μαζί τους επιπλέον λάδι, σε περίπτωση που τους χρειαστεί. Ο Χριστός όμως άργησε κι εκείνες αποκοιμήθηκαν. Αργά, μέσα στη νύχτα ακούστηκε μια δυνατή φωνή: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός». Τότε αυτές ξύπνησαν κι έτρεξαν να τον προϋπαντήσουν. Τα λυχνάρια όμως των πέντε κοριτσιών ήταν σβηστά, γιατί είχε τελειώσει το λάδι. Οι πέντε γνωστικές όμως, αυτές που προέβλεψαν ότι μπορεί να τους σωθεί και πήραν μαζί τους επιπλέον, πήγαν να Τον συναντήσουν. Οι Μωρές, οι άμυαλες δηλαδή, έχασαν την ευκαιρία τους, αφού είχαν τα λυχνάρια τους σβηστά. «Έτσι είναι και η Βασιλεία των Ουρανών»,  είπε ο Ιησούς, «όποιος φροντίσει από πριν για την ψυχή του, θα εισέλθει στο Βασίλειο του Νυμφίου». 

Η παραβολή των ταλάντων:

                Κάποτε ένας άρχοντας θα πήγαινε σ’ ένα μακρινό ταξίδι. Κάλεσε λοιπόν τους τρεις υπηρέτες του και τους χάρισε μερικά τάλαντα, χρήματα δηλαδή. Στον πρώτο υπηρέτη έδωσε πέντε τάλαντα, στον δεύτερο δυο, ενώ στον τρίτο ένα τάλαντο. Όταν επέστρεψε από το ταξίδι του, κάλεσε ξανά τους τρεις αυτούς υπηρέτες, για να τον ενημερώσουν σχετικά με τη διαχείριση των χρημάτων. Ο πρώτος λοιπόν, είχε καταφέρει να διπλασιάσει το αρχικό ποσό, μέσα από αρκετή και σκληρή δουλειά, επιστρέφοντας κατ’ αυτό τον τρόπο στον αφέντη του, δέκα τάλαντα. Το ίδιο έπραξε και ο δεύτερος, επιστρέφοντας τέσσερα τάλαντα στον κύριο του. Ο τελευταίος όμως, επέστρεψε το τάλαντο στον άρχοντα, αφού δεν εργάστηκε καθόλου κατά τη διάρκεια της απουσίας του, κατηγορώντας τον ταυτόχρονα ότι τον αδίκησε, δίνοντας του τα λιγότερα χρήματα. Ο άρχοντας πήρε το ένα αυτό τάλαντο και το χάρισε στον πρώτο μαζί με τ’ άλλα δέκα. Ο Ιησούς μας διδάσκει με αυτή την παραβολή, ότι πρέπει να καλλιεργούμε τα χαρίσματα που μας δίνει ο Θεός, όχι μόνο για το δικό μας όφελος αλλά και για το καλό του συνόλου.

Στον εσπερινό της σημερινή ημέρας, ψάλλεται ένα από τα ωραιότερα τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνογραφίας, «Το Τροπάριο της Κασσιανής». Υμνογράφος  του τροπαρίου αυτού είναι μια μοναχή της βυζαντινής εποχής, η Κασσιανή, η οποία ήταν προικισμένη με το χάρισμα να γράφει ωραίους στίχους.