Ώρα για διάβασμα!

Πώς και με ποιο τρόπο θα διαβάσω; 

Δεν υπάρχει ένας, μοναδικός και μαγικός τρόπος για να διαβάζουμε αποδοτικά τα θεωρητικά μαθήματα (π.χ. ιστορία). Ο κάθε μαθητής μπορεί να δοκιμάσει πολλές μεθόδους, μέχρι να καταλήξει σ’ εκείνη που τον βολεύει και ταιριάζει στο χαρακτήρα του.

Βασική επιδίωξη όμως είναι ο νεαρός μαθητής να μάθει να διαβάζει μόνος του, χωρίς την επίβλεψή μας. Είναι απαραίτητο, το παιδί να γνωρίζει ότι ο ρόλος μας θα είναι υποστηρικτικός και βοηθητικός, σε περίπτωση που συναντήσει μια δυσκολία, αλλά πρέπει να κατακτήσει μόνο του, τη διαδικασία και τη μέθοδο μελέτης. Έτσι, θα καλλιεργήσει την υπευθυνότητα και την αυτονομία του.

 Ένας μαθητής μπορεί να δοκιμάσει τον εξής τρόπο:

1. Αρχικά, διαβάζουμε τον τίτλο του κεφαλαίου κι έπειτα τον τίτλο του μαθήματος, επειδή έτσι διαμορφώνουμε την αρχική εικόνα όσων ακολουθούν.

2. Έπειτα, επεξεργαζόμαστε τους υπότιτλους και παρατηρούμε τις εικόνες, διαβάζοντας τις λεζάντες τους. Σ’ αυτά τα σημεία, περιλαμβάνονται τα στοιχεία στα οποία πρέπει να δώσουμε έμφαση.

3. Κατόπιν, κάνουμε μια πρώτη ανάγνωση του κειμένου. Έχει αποδειχθεί ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να μαθαίνουμε μία-μία παράγραφο. Όταν οι παράγραφοι είναι μεγάλες, τις χωρίζουμε στη μέση ή σε μικρότερα κομμάτια, βάζοντας σημάδι με το μολύβι μας. Διαβάζουμε δυνατά, επειδή όταν ακούμε αυτά που λέμε συγκεντρωνόμαστε καλύτερα. 

4. Στη συνέχεια, υπογραμμίζουμε τις λέξεις κλειδιά και δίνουμε έμφαση σε υπογραμμισμένες ή έντονα γραμμένες λέξεις, προτάσεις και ημερομηνίες, αν υπάρχουν.

5. Ακολουθεί δεύτερη, τρίτη και τέταρτη ανάγνωση (αν χρειαστεί). 

6.  Ύστερα, προσπαθούμε να πούμε φωναχτά όσα διαβάσαμε (μία- μία παράγραφο ξεχωριστά), χωρίς να κοιτάζουμε το βιβλίο. Αν όμως δεν θυμόμαστε κάτι, συμβουλευόμαστε το κείμενο και συνεχίζουμε να το διηγούμαστε. Μόνο όταν πούμε την παράγραφο χωρίς να κοιτάξουμε καθόλου μέσα στο κείμενο, προχωράμε και στην επόμενη. Το ίδιο κάνουμε μέχρι να μάθουμε όλο το μάθημα. 

7. Τέλος, κάνουμε επανάληψη. Λέμε από την αρχή όλο το μάθημα, προσπαθώντας να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας, όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες.

Συμβουλές:

       1.   Θα ήταν προτιμότερο, η  πρώτη ανάγνωση κάθε παραγράφου να είναι αργή, ώστε να καταλάβουμε το νόημα.

 2.  Μπορούμε να αναπαριστούμε με κινήσεις των χεριών και του σώματός μας, όσα περιγράφονται (αν αυτό φυσικά είναι εφικτό) ή ακόμη και να διαβάζουμε τραγουδιστά το κείμενο.

3. Αν μας δυσκολεύουν ορισμένες λέξεις π.χ. ονόματα και ημερομηνίες μπορούμε να τις γράφουμε σε ένα πρόχειρο τετράδιο.