Γιατί δεν πρέπει να βρίζουμε;

Οι ειδικοί σε θέματα γλώσσας, υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι που βρίζουν τείνουν συνήθως να είναι δυσάρεστοι, επικριτικοί και θυμωμένοι.

Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που δεν βρίζουν είναι συνήθως ήρεμοι άνθρωποι, οι οποίοι προσπαθούν υπομονετικά και χωρίς ξεσπάσματα ν’ αντιμετωπίσουν τις καθημερινές ενοχλήσεις.

 Γιατί όμως δεν κάνει να βρίζουμε;

Οι βρισιές και οι αισχρολογίες βλάπτουν την υπόληψή μας. Όλοι θέλουμε να κάνουμε καλή εντύπωση στον περίγυρό μας. Ο τρόπος που μιλάμε καθορίζει: ποιους θα κάνουμε φίλους, πόσο θα διαρκέσει η φιλία μας με τους άλλους, πόσο σεβόμαστε τους γύρω μας, αλλά κυρίως τον εαυτό μας. Στην πραγματικότητα, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις,  σημαντικό ρόλο παίζει ο τρόπος που μιλάμε κι όχι τόσο η εμφάνιση, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Όταν αρχίσουμε να μιλάμε, οι άνθρωποι που βρίσκονται στον περίγυρο μας θα μας κρίνουν και θα σχηματίσουν τη δική τους άποψη για εμάς.  Οι βωμολοχίες, οι ύβρεις και οι προσβολές μπορεί να έχουν απομακρύνει από κοντά μας κάποιον. Έτσι, βλάπτουμε μόνο τον εαυτό μας, καθώς χάνουμε το σεβασμό των συνομιλητών μας. 

Δεν πρέπει να βρίζουμε επειδή απλώς βρίζουν όλοι, αλλά πρέπει να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους για να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, κυρίως το θυμό μας. Όταν νιώθουμε οργή, για να καταφέρουμε να την ελέγξουμε, πρέπει να βρίσκουμε την ψυχραιμία να σκεφτόμαστε πριν μιλήσουμε, επειδή θα πούμε κάτι για το οποίο θα μετανιώσουμε στη συνέχεια. Επίσης, για να μειώσουμε την ένταση, καλό θα ήταν να κάνουμε ένα αστείο ή να πούμε κάτι χιουμοριστικό.

Επιπλέον, όταν σε μία συζήτηση καταλαβαίνουμε ότι θυμώνουμε, είναι απαραίτητο να τη διακόψουμε, να απομονωθούμε σ’ έναν χώρο και να σκεφτούμε πιο ψύχραιμα, μένοντας εκεί μέχρι να ηρεμήσουμε. Εναλλακτικά, είναι χρήσιμο να κάνουμε μια δραστηριότητα, για να εκτονωθούμε.

Γενικότερα, ο εσωτερικός επιθετικός μονόλογος  πρέπει να σταματάει και να ελέγχεται, επειδή μπορεί να μας εξαγριώσει περισσότερο.

Το να υπερνικήσει κανείς τη συνήθεια, του να χρησιμοποιεί άσχημη γλώσσα θα τον βοηθήσει ν’ αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση και αυτοσεβασμό, καθώς και σεβασμό για τους άλλους.